Berichten

Franse vloer- en wandtegels in art nouveau en art deco uit de verzameling Roberto Pozzo

Frankrijk kende aan het begin van de 19e eeuw al een lange traditie van ambachtelijke én meer industriële tegelproductie. De bloeitijd van de Franse tegel is zonder twijfel de periode van de Art Nouveau.

Dat valt te ontdekken op de nieuwe wisselexpo “Vive la France!” vanaf  15 juni 2025 tot en met mei 2026.

Voor het eerst biedt dit tentoonstellingsproject aan de hand van meer dan 300 wandtegels en architecturale keramiekelementen waaronder diverse aantrekkelijke panelen een evenwichtig overzicht van de ontwikkeling van Franse tegels uit de periode 1840 tot 1950.

Deze zomer loopt ook nog ‘Dat opent deuren’, een verrassende tentoonstelling met deurgrepen in keramiek en Geëmaillerd metaal uit de periode van 1950 tot 1970.

Het tegelmuseum is tijdens de zomerperiode juli tot 15 september open van woensdag tot en met zondag, dit van 14 uur tot 17 uur.

Tijdens de wintermaanden oktober tot april enkel de 1ste zondag van de maand.

In 2021 zal een grote wisseltentoonstelling rond art nouveau opgezet worden. In 2020 krijgt u daar al enkele voorsmaakjes van. Zo kan u sinds kort een monumentaal stuk tegellambrisering bewonderen in de Pozzo-zaal.

Het paneel zelf – eigenlijk één element uit een lambrisering – geeft een goed beeld van wat je als gegoede burger in de belle époque zou kunnen gebruiken als decoratie van de hal in je burgerwoning. Het is een duidelijk voorbeeld van de florale art nouveau, met veel detail en zeer zwierderig uitgewerkt.

 

Hoe gaat het opnieuw monteren van zo’n paneel eigenlijk in z’n werk?

De tegels worden met siliconenlijm bevestigd op een honingraatplaat. Er wordt gekozen voor honingraatplaten omdat deze niet kunnen kromtrekken door vocht. Het is zeer licht materiaal, wat transport gemakkelijker maakt. Bovendien is de bevestiging zo ook reversibel. Ze worden bevestigd op een aluminium afwerkingslaag. Met een systeem van haaklatten wordt dit dan uiteindelijk aan de muur bevestigd.

Ieder paneeltje is onderverdeeld in twee stukken om het toch wel aanzienlijke gewicht te verdelen. Dit maakt het transport ook gemakkelijker. De twee delen per paneel worden uiteindelijk wel bevestigd aan elkaar met het kader, dat vastgezet is in de honingraatplaat, waardoor het uiteindelijk toch een geheel wordt.

Het bovenste en onderste paneel horen oorspronkelijk niet samen. Dat is ook de reden waarom er voor gekozen is om een spatie tussen de twee panelen te houden.

De samenstelling van deze lambrisering werd vakkundig uitgevoerd door Charlot De Bisschop, met assistentie van Lennart Van Uffelen. Bekijk hun werk op de bijhorend filmpje via deze link.